Ölməyin ən ucuz yolu

Qan Turalı yazır …

Türkiyədə “İntel”in apardığı “Türkiyənin xəyal xəritəsi” araşdırması gənclərin ancaq 15 faizinin xəyal qurduğunu göstərir. 15 faiz, yəni hər 7 gəncdən biri…

Məqsədin yoxdursa, mənzilin də yoxdur. Xəyallar yoxdursa, demək onlar heç zaman gerçək də olmayacaq. Və bu anda çilik-çilik olan xəyallar belə xəyalsızlığın yanında insana qələbə kimi gəlir. Məğlub olacağını bildiyin döyüşə girmək kimidir bu. Qələbə xəyalın belə yoxdur. Xəyal qurmaq insanı carilikdən xilas edir, onu bir ideal, bir məramın arxasınca aparır. Xəyalları boydadır insan…

Bəli, əslində araşdırma da xəyalı bəsit bir arzu kimi nəzərdən keçirmir. Misal üçün, rəyi soruşulanların 48 faizi peşə sahibi olmaq xəyalındadır. Bu əlbəttə ki, pis bir şey deyil, ancaq məhz peşə sahibi olmaq bir xəyal ola bilərmi? Xəyal insan qədər xüsusidir. Və xəyal bəlkə də heç zaman gerçəkləşməyəcək bir şeydir.

Xəyalı müəllimlik olan biri diplom alıb müəllim olduqdan sonra necə olsun? Ya kimiləri ailə, uşaq xəyalları qurur. Bəs uşaqdan sonra?! İyirmi bir yaşında hər şey bitməməli həyatda… Ölkəmizdə xəyal araşdırması aparılsa, vəziyyət necə olar, görəsən… Nəticələr Türkiyədən yaxşı olar, ya pis? Araşdırma olmadan nəsə demək çətindir amma… Fəlsəfənin də mühakimə yürütmək azadlığı var. Məsələ belədir: Hamı öz gələcəyi ilə bağlı xoş xəyallar qurur. Ancaq məmləkətin taleyi ilə bağlı bədbin… Öz taleyini xalqın taleyindən ayırır. Və bir çoxumuz anlamırıq ki, xoşbəxt cəmiyyətdə yaşamaq elə ən böyük idealdır.

İnsanın ən təməl instinkti budur: Şikayət. Gündəlik danışığımızın 80 faizdən çoxu şikayətdir, gileydir. Havadan şikayət… Qonşudan şikayət… Hökumətdən şikayət… Ofisiantdan şikayət… Sürücüdən şikayət… Arvaddan şikayət… Ərdən şikayət… Bu psixoloji baxımdan insanı sakitləşdirir. Günahı başqasına atmaq həmişə hüzur verir. Bir yerə qədər bunu anlamaq da mümkündür. Ancaq sosial planda bu faciəvi vəziyyətə gətirib çıxarır.

---

Məlumat oxu.az saytından götürülmüşdür.